Dopiero 8 listopada 1674 r. zakonnicy otrzymali zatwierdzenie tegoż przywileju przez biskupa chełmińskiego i pomezańskiego, Andrzeja Olszewskiego. Przywilej Jana Kazimierza został ponowiony przez króla Augusta II 4 maja 1703 r. Władca ten poszerzył go o zapis gwarantujący, iż wszelkie naprawy oraz remonty budynków jezuickich położonych w zamku malborskim, w tym kaplicy św. Anny, mają być odtąd wykonywane przez kolejnych administratorów ekonomii malborskiej. Jezuici malborscy otrzymali też wówczas ostateczną zgodę króla na zaadoptowanie krypty wielkich mistrzów zakonu krzyżackiego na własną komorę grzebalną.

Ponieważ była ona wówczas zasypana gruzem, należało ją najpierw oczyścić. Po uprzątnięciu kaplicy, odgruzowaniu krypty wielkich mistrzów, usunięto też zasypisko głębokiego na 7 metrów szybu w podłodze krypty. W sprawozdaniu opisano szyb jako ossuarium krzyżackie. Wreszcie 15 stycznia 1708 r. jezuici malborscy otrzymali przywilej biskupa chełmińskiego Teodora Potockiego potwierdzający ich prawa do kaplicy św. Anny. Nie wolno im było między innymi urządzać w kaplicy św. Anny pochówków innych osób, niż członkowie zakonu, jak również nie mogli stawiać w jej wnętrzu nagrobków.

Podczas odbudowy kaplicy po 1820 r. szczątki jezuitów zostały wyrzucone z trumien i pogrzebane w dwóch mogiłach zbiorowych wkopanych w spąg drugiej krypty, dawnego mauzoleum Rexinów.

źródło: http://www.facebook.com/polski.malborg/

Misją osób tworzących tę stronę jest krzewienie wiedzy historycznej na temat Malborka, Żuław i województwa malborskiego w okresie nowożytnym.

Pytania prosimy kierować na adres: polski.malborg@gmail.com

Strona powstała w związku z projektem o roboczej nazwie "Polski Malborg" przygotowywanym przez Muzeum Zamkowe w Malborku.

Ilustracje: wnętrze krypty jezuickiej (wcześniej wielkich mistrzów) i 7-metrowy szyb w podstawie krypty.